Επιστολή του επικεφαλής της παράταξης του Δ. Ηρακλείου ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ Κ. Καμπιτάκη για το θέμα του υβριδικού

Δ Η Μ Ο Τ Ι Κ Η  Κ Ι Ν Η Σ Η
Η Ρ Α Κ Λ Ε Ι Ο Α Ν Θ Ρ Ω Π Ι Ν Η Π Ο Λ Η

ΠΡΟΣ: 1. Δήμαρχο Χερσονήσου κ. Δοξαστάκη Ζαχαρία

2. Επικ. μ. αντιπολίτευσης Δ. Χερσονήσου κ. Μπελιβάνη Νίκο

3. Επ. «Λαϊκής Συσπείρωσης» Δ. Χερσ. κ. Χατζηπαναγιώτη Αντώνη.

ΚΟΙΝ: 1. Πρόεδρο ΠΕΔ – Δήμαρχο Ηρακλείου κ. Κουράκη Γιάννη

2. Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Αρναουτάκη Σταύρο

3. Α/χη Χωροταξίας και περιβάλλοντος κ. Καλογερή Νίκο

4. Πολίτες για την κοινωνία & περιβάλλον

5. Ροζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης

6. ΜΜΕ

ΘΕΜΑ: Επένδυση για υβριδικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή του Δήμου Χερσονήσου.

Κύριε Δήμαρχε

Δυστυχώς χθες στην εκδήλωση στο Κράσι δεν μπόρεσα να διατυπώσω την άποψή μου, μετά τα ερωτήματα που υπέβαλα στον εκπρόσωπο της εταιρείας. Λόγω της σημασίας του ζητήματος θεώρησα σκόπιμο να μεταφέρω τις σκέψεις μου με αυτή την επιστολή.

Ο κ. Νικηφοράκης με καθαρό τρόπο και θα έλεγα με εντιμότητα, διατύπωσε τις προτάσεις της εταιρείας που εκπροσωπεί. Είναι προφανές πως οι προτάσεις αυτές υπηρετούν τα συμφέροντα των μετόχων της εταιρείας του. Κατ’ ανάλογο τρόπο νομίζω, πως οφείλουμε να λειτουργήσουμε κι εμείς. Να προσδιορίσουμε δηλαδή με την ίδια ακρίβεια τα συμφέροντα της περιοχής, του Δήμου και της κρητικής κοινωνίας και να αποφασίσουμε. Αν με τον προσδιορισμό αυτό διαπιστώσουμε πως τα δικά μας συμφέροντα υπηρετούνται από τις προτάσεις τις εταιρείας, να δώσουμε το πράσινο φως. Σε αντίθετη περίπτωση να τις απορρίψουμε. Υπάρχει και η περίπτωση να διαπραγματευτούμε τους όρους της επένδυσης αν αυτό είναι δυνατό. Ας προσπαθήσουμε επομένως να εξετάσουμε τα δεδομένα, ώστε να προσδιορίσουμε τα συμφέροντα του τόπου μας.

1. Τιμολόγια ΔΕΗ. Η εταιρεία με την επένδυση αυτή – όπως είπε ο εκπρόσωπός της κ. Νικηφοράκης -, προσδοκά απόδοση (όφελος) για τους μετόχους της, ίσο τουλάχιστον με το 12% του κόστους της επένδυσης σε ετήσια βάση. Αυτό από μόνο του είναι ένα ποσό της τάξης των 40 εκατ. Ευρώ ετησίως. Προφανώς η εταιρεία θα συνυπολογίζει πέραν του παραπάνω ποσού και τους τόκους της επένδυσης και τις αποσβέσεις. Το συνολικό ποσό στο οποίο μεταφράζονται τα παραπάνω, θα καταβάλλεται στην εταιρεία από τη ΔΕΗ, μέσω των λογαριασμών των καταναλωτών της Κρήτης. Το γεγονός αυτό δείχνει αρχικά, πως η υπόθεση αυτή δεν είναι υπόθεση μόνο της περιοχής, αλλά όλης της Κρήτης και κατά τη γνώμη μου πρέπει να απασχολήσει την ΠΕΔ. Η Κρήτη χρειάζεται ενδεχομένως την επένδυση αυτή, όχι όμως για να υπηρετήσει τα συμφέροντα της όποιας εταιρείας, αλλά τα δικά της. Και τα δικά της συμφέροντα υπηρετούνται μόνο στο βαθμό που μειώνεται το κόστος της ενέργειας που σήμερα προέρχεται από το πετρέλαιο, καθώς και την εξάρτηση της Κρήτης απ’ αυτό. Αν όμως το κόστος για την καταβολή στην εταιρεία των παραπάνω ποσών είναι υψηλότερο από το κόστος του πετρελαίου, τότε η επένδυση δεν προσφέρει κανένα όφελος για την Κρήτη . Δεν είναι σωστό και δεν υπηρετούνται τα συμφέροντα του νησιού, αν η εξάρτηση από το πετρέλαιο αντικατασταθεί από μια άλλου είδους εξάρτηση ή αν η όλη διαδικασία με τις ΑΠΕ συμβάλλει στην αύξηση του κόστους της ενέργειας για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις του νησιού. Αν αντίθετα το κόστος είναι μικρότερο, τότε πρέπει να αξιολογηθεί το επίπεδο της μείωσης και σε κάθε περίπτωση η ΔΕΗ θα πρέπει να δεσμευτεί πως δεν θα προβεί σε καμιά αύξηση των τιμολογίων της αλλά σε μείωση, από τη στιγμή που η επένδυση θα αρχίσει να λειτουργεί και η παραγόμενη ενέργεια θα μπαίνει στο σύστημα. Άλλωστε η μείωση του κόστους της ενέργειας – αν επιτευχθεί – θα αποτελέσει ένα ισχυρότατο αναπτυξιακό κίνητρο για το νησί. Αυτή η διάσταση του προβλήματος πρέπει να πρυτανεύσει στη σκέψη των φορέων του νησιού, τόσο γι’ αυτή την επένδυση όσο και για κάθε άλλη ανάλογη. Άλλωστε τι νόημα έχουν οι γνωστές κορώνες για τον πλούτο της Κρήτης που υπάρχει στις ΑΠΕ ανεκμετάλλευτος μέχρι σήμερα, αν η εκμετάλλευσή του δεν αποβεί προς όφελος της κοινωνίας της στο διηνεκές, αλλά προς όφελος των μετόχων κάποιων νέων εταιρειών σε αντικατάσταση εκείνων του πετρελαίου; Αν οι όροι της Κρήτης δεν είναι «συμφέρουσες» γι’ αυτές τις εταιρείες, τότε υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι στο συγκεκριμένο τομέα, για να μπορέσει η Κρήτη να αξιοποιήσει προς όφελός της αυτό τον πλούτο. Οι φορείς επομένως που θα μετέχουν στην όλη συζήτηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνο ο Δήμος Χερσονήσου και η εταιρεία, αλλά ο Δήμος σας, κάθε άλλος δήμος που θα συναντηθεί με το πρόβλημα, η ΠΕΔ, η ΔΕΗ και η εταιρεία (τούτη ή άλλες) και συνολικά η τοπική κοινωνία, με τους θεσμούς της, τα κινήματά πολιτών της κλπ.

2. Εργαζόμενοι. Η εταιρεία δηλώνει πως θα απασχολήσει 1000 εργαζόμενους στη φάση της κατασκευής και 60 στην περίοδο λειτουργίας. Η τοπική κοινωνία οφείλει να διεκδικήσει το δικαίωμα οι εργαζόμενοι αυτοί να προέρχονται κατά προτεραιότητα από την περιοχή (κατά σειρά προτεραιότητας: Κράσι, Δήμος Χερσονήσου, Νομός Ηρακλείου, Κρήτη, Ελλάδα, Γαλλία, κόσμος), αλλά και να διασφαλίσει από την αρχή τα συμφέροντά τους. Τόσο οι παραπάνω αριθμοί, όσο και τα διαχρονικά συμφέροντα των εργαζομένων θα πρέπει να αποτελέσουν κυρίαρχο όρο της σύμβασης μεταξύ της τοπικής κοινωνίας και της εταιρείας. Πέραν δηλαδή της εντοπιότητας θα πρέπει να διασφαλιστεί το ελληνικό εργατικό δίκαιο όπως αυτό ίσχυε πριν την εγκληματική καταβαράθρωσή του από τα μνημόνια. Για παράδειγμα ο εκπρόσωπος της εταιρείας δεσμεύτηκε στη χθεσινή συζήτηση πως δεν θα καταβάλει μισθούς Κροατίας, αλλά 700 ευρώ μηνιαίως στους φύλακες. Όμως η τελευταία ΕΓΣΣΕ είχε ελάχιστο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη τα 739 ευρώ μηνιαίως. Το γεγονός αυτό με προβληματίζει σχετικά με την ειλικρίνεια του κ. Νικηφοράκη στο ζήτημα αυτό και αυτό το ενδεχόμενο επιβάλλει την ανάγκη της ανάληψης ρητής συμβατικής δέσμευσης από την εταιρεία. Αν ήταν ειλικρινής ο εκπρόσωπος της εταιρείας στην απάντησή του όταν του έθεσα το σχετικό ερώτημα, δεν θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί αυτή τη δέσμευση. Γιατί με μέσο όρο τα 2000 ευρώ/ μήνα/εργαζόμενο η συνολική ετήσια δαπάνη της εταιρείας είναι 1.680.000 ευρώ ή 0,0048 της επένδυσης. Ο Δήμος οφείλει αυτά να τα διεκδικήσει και να τα διασφαλίσει.

3. Περιβαλλοντική όχληση. Τα δεδομένα της ΜΠΕ δείχνουν πως η περιβαλλοντική όχληση δεν είναι τέτοια που να καθιστά απαγορευτική την επένδυση, αν και σ’ αυτό υπάρχουν ισχυρές κοινωνικές ενστάσεις οι οποίες δεν πρέπει να αγνοηθούν. Σε κάθε περίπτωση όμως η ΜΠΕ, δεν αποτιμά σε τιμές την πραγματική όχληση ή δεν παρουσιάστηκε αυτό το στοιχείο αν υπήρχε, στη χθεσινή σύσκεψη. Έτσι δεν είναι εφικτή η αξιολόγηση των προτάσεων της εταιρείας, αναφορικά με τα ανταποδοτικά οφέλη για την τοπική κοινωνία. Οι προτάσεις της εταιρείας αρκούνται στην εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας (3%). Είναι όμως αυτό ίσο με το κόστος της πραγματικής όχλησης; Δεν οφείλει η δημοτική αρχή ως εκφραστής των συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας να το αξιολογήσει αυτό πριν αποφασίσει σχετικά, ώστε να διεκδικήσει με προοπτική επιτυχίας μάλιστα το τίμημα που ανταποκρίνεται στην πραγματική αξία της όχλησης, ή και να απορρίψει την επένδυση;

Κύριε Δήμαρχε

Τα παραπάνω τρία ζητήματα ήταν τα ζητήματα και τα συμπεράσματα που εγώ αποκόμισα από τη συμμετοχή μου στη χθεσινή συζήτηση. Όπως ασφαλώς είδατε κι εσείς στη χθεσινή συζήτηση τέθηκαν και άλλα θέματα, όπως για παράδειγμα εκείνα που έθεσε ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ αλλά και άλλοι πολίτες. Φαντάζομαι πως θα τα συνυπολογίσετε.

Το όλο ζήτημα όμως έχει και μια άλλη πολύ σημαντική διάσταση κατά τη γνώμη μου. Το Δημοτικό σας Συμβούλιο καλείται στην ουσία να τοποθετηθεί μόνο επί της ΜΠΕ. Μπορεί σύμφωνα με το νόμο και να το αποφύγει. Αυτό όμως ισοδυναμεί με ακύρωση του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης, ακύρωση της δημοκρατικής αρχής της επικουρικότητας και συνιστά βάναυση προσβολή των τοπικών κοινωνιών, αφού οι ίδιες δεν έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν για τα ίδια τα συμφέροντά τους και τον τόπο τους. Καλείστε στην ουσία κύριε Δήμαρχε – σήμερα εσείς στο Δήμο σας, αύριο εμείς στο Δήμο Ηρακλείου - να αποδείξετε αν εργάζεστε για να υπηρετείτε τα συμφέροντα της κοινωνίας που εκπροσωπείτε ή αν διαχειρίζεστε απλά ό,τι μας άφησε ο ανεκδιήγητος «Καλλικράτης» και τα απανωτά καταστροφικά μνημόνια. Ως επικεφαλής δημοτικής παράταξης όμορου δήμου με τον δικό σας και στη βάση των όσων σας ανέπτυξα ήδη, τα οποία επιβεβαιώνουν πως έχουμε έννομο δικαίωμα παρέμβασης, σας καλώ να απορρίψετε την ΜΠΕ προσωρινά και μέχρι να διευκρινιστούν όλα τα ζητήματα που θέτω με την παρούσα, καθώς και άλλα που σίγουρα χρειάζονται πριν ληφθεί η τελική απόφαση. Σας καλώ επίσης να φέρεται τόσο το ζήτημα αυτής της επένδυσης όσο και το συνολικό πρόβλημα των ΒΑΠΕ στην ΠΕΔ. Πιστεύω να συμφωνείτε μαζί μου, πως το δικαίωμα της κάθε εταιρείας να υποβάλλει επενδυτικές προτάσεις και σχέδια, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υποκαταστήσει το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών και των ΟΤΑ να προσδιορίζουν οι ίδιες το μοντέλο ανάπτυξης που επιθυμούν, να μετρούν οι ίδιες τα συμφέροντά τους, να τοποθετούνται αναλόγως και να επιλέγουν οι ίδιες νόμιμα και με διαφάνεια τις όποιες εταιρείες. Πιστεύω επίσης πως συμφωνείτε μαζί μου, στο ότι καμιά εταιρεία και καμιά πολιτική fasttruck δεν θα καταστρατηγήσει αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών, όσο κι αν επιμένουν οι δανειστές και οι όποιοι υπηρέτες τους.

Τελειώνοντας σας γνωρίζουμε τις βασικές αρχές της πρότασής της δημοτικής μας κίνησης σχετικά με το συνολικό ζήτημα των ΒΑΠΕ.

 Απορρίπτουμε συλήβδην και χωρίς συζήτηση τις μνημονιακές πολιτικές των fasttruck επενδύσεων

 Διεκδικούμε χωρίς υποχωρήσεις το δικαίωμα της τοπικής αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού να αποφασίζει η ίδια για το μοντέλο ανάπτυξης που θέλει.

 Το Περιφερειακό Συμβούλιο, η ΠΕΔ και οι ΟΤΑ χαράσσουν το πρόγραμμα χρήσης και χωροθέτησης των ΑΠΕ συνολικά και στις περιοχές τους, προσδιορίζουν τις απαραίτητες επενδύσεις και τα έργα που χρειάζονται, τα ιεραρχούν και τα θέτουν σε εφαρμογή στη βάση της ισχύουσας νομοθεσίας πριν από τα μνημόνια, εφαρμόζοντας και διεκδικώντας βελτιώσεις στο ζήτημα της γραφειοκρατίας, των μελετών και των έργων.

 Προφανώς η προστασία του περιβάλλοντος είναι πρωτεύουσας σημασίας ζήτημα στην παραπάνω διαδικασία.

Ηράκλειο 19/04/2012

Κώστας Καμπιτάκης