Θα παράγει ή θα «ξεπλένει» ρεύμα το υβριδικό στο Αζιλακόδασος;

Η εταιρία αποδέχεται ότι οι αντλιοταμιευτήρες του έργου θα χρησιμοποιούν αποκλειστικά ρεύμα από το δίκτυο ΔΕΗ για την άντληση του νερού στην πάνω δεξαμενή. Το σύστημα αυτό με τις δύο δεξαμενές, αναφέρεται διεθνώς ως PSH (Pumped Water System) ή Σύστημα Άντλησης .Νερού, δες http://en.wikipedia.org/wiki/Pumped-storage_hydroelectricity.

Όμως, λόγω απωλειών, η συνολική «βρώμικη» ενέργεια από την ΔΕΗ κατά την άντληση του νερού, θα είναι πάντα περισσότερη από αυτή που ο ίδιος αντλιοταμιευτήρας παράγει, κατά την καθοδική ροή του νερού και την μετατροπή του πίσω σε ηλεκτρική ή «πράσινη» πλέον ενέργεια.

Η διεθνής εμπειρία, (δες πολύ πρόσφατο άρθρο του άρθρο του Economist 3/3/2012, http://www.economist.com/node/21548495?frsc=dg%7Ca ), αναφέρει ότι, η απόδοση των συστημάτων PSH κυμαίνεται από 70%-85%. Δηλαδή επανακτάται ηλεκτρική ισχύς ύψους 70% έως το πολύ 85% της συνολικής ενέργειας που δαπανήθηκε στην όλη διαδικασία ανταλλαγής ενέργειας, ενώ το υπόλοιπο αποτελούν οι απώλειες.

Δηλαδή το ισοζύγιο λειτουργίας του αντλιοταμιευτήρα θα παρουσιάζει πάντα ένα καθαρό έλλειμμα «πράσινης» ενέργειας, ίσο με τις συνολικές απώλειες. Άρα, για ονομαστική παραγωγή 100MW, πρέπει, λόγω απωλειών, το έργο αυτό να καταναλώσει αρκετά περισσότερη ενέργεια από το δίκτυο της ΔΕΗ, δηλαδή από ίσως 100 / 0.7 = 143MW έως 100 / 0.85=118MW, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και την τεχνολογία του.

Όμως, η «γαρνιτούρα» από ανεμογεννήτριες ονομαστικής ισχύος συνολικά 90.1ΜW, που το συνοδεύουν και θα συνδεθούν επίσης στο δίκτυο, αντιστοιχεί σε μέση αξιόπιστη ισχύ περίπου στο 1/3 της ονομαστικής τους, καθώς στην φύση ούτε φυσάει πάντα αρκετά, ούτε και διαρκώς. Δηλαδή, εάν υλοποιηθούν πλήρως, θα αποδίδουν μια μέση αξιόπιστη ισχύ 30MW.

Χωρίς ανεμογεννήτριες, το υβριδικό έργο στο Κράσι θα λειτουργήσει προφανώς ως "πλυντήριο" ξεπλύματος ενέργειας, από βρώμικη και φτηνή σε πράσινη και ακριβή. Ωστόσο, με ανεμογεννήτριες, θα έχει πάλι χαμηλή-περιορισμένη δυνατότητα παραγωγής ΝΕΑΣ πράσινης ενέργειας, ως ποσοστό της συνολικής του κατανάλωσης, από το δίκτυο ΔΕΗ.

Θεωρώ λοιπόν ότι, οιαδήποτε μελέτη υβριδικού έργου παρουσιάζεται, οφείλει πρωτίστως να τεκμηριώνει ένα αναμφισβήτητα πλούσιο, θετικό, ισοζύγιο παραγωγής ΝΕΑΣ πράσινης ενέργειας, ώστε να δικαιολογεί και την κατασκευή του ως ΑΠΕ, αλλά και να μην αποτελεί βαρίδιο στο δίκτυο ΔΕΗ, ή σχήμα "ξεπλύματος"-απορρόφησης επιδοτήσεων ενέργειας, από τις θερμικές μονάδες ΔΕΗ ή τρίτων.

Σιγουριά μπορεί να υπάρξει ΜΟΝΟ εάν και όλη ανεξαιρέτως η ενέργεια τροφοδοσίας ενός υβριδικού έργου προέρχεται από αποδεδειγμένα, κατηγορηματικά και αποκλειστικά, πράσινες πηγές!"

Σπύρος Βροντινός
Δρ. Πολιτικός Μηχανικός
22-5-2012